วันเสาร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

ใบกิจกรรม

เรื่องที่ 1 ความเป็นมาของชาดก
นันทิวิสาลชาดก
นันทิวิสาลชาดก ในอดีตกาล พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นโค อาศัยอยู่กับพราหมณ์ผู้หนึ่ง พราหมณ์มีความรักใคร่และให้การเลี้ยงดูเป็นอย่างดี ตั้งชื่อให้ว่านันทิวิสาล เมื่อโคนันทิวิสาล เจริญวัยขึ้น มีกำลังยิ่งกว่าโคตัวอื่น โคนันทิวิสาลคิดอยู่เสมอว่าจะตอบแทนคุณของพราหมณ์ที่เลี้ยงดูตนมาด้วยความลำบากยากเย็น วันหนึ่งจึงได้บอกแก่พราหมณ์ให้ไปท้าพนันต่อเศรษฐีว่าตนสามารถลากเกวียน ซึ่งบรรทุกกรวดและทรายร้อยเล่มได้ ถ้าเศรษฐีไม่เชื่อก็จงพนันด้วยทรัพย์หนึ่งพันเถิด เมื่อเศรษฐีทราบเรื่องจากพราหมณ์แล้ว ไม่เชื่อว่าโคนันทิวิสาลจะสามารถลากเกวียนร้อยเล่มได้ จึงตกลงรับพนัน
จากนั้นพราหมณ์ก็กลับมาบรรทุกเกวียนด้วยกรวดและทรายจนเต็มทั้งร้อยเล่ม ผูกติดต่อเรียงกันตามลำดับ เมื่อพร้อมแล้วก็กล่าวแก่โคนันทิวิสาลว่า “เฮ้ย เจ้าโคชั่ว เจ้าจงลากเกวียนให้เคลื่อนไปเดี๋ยวนี้” โคนันทิวิสาลได้ฟังเช่นนั้นรู้สึกไม่พอใจจึงยืนนิ่งอยู่ แม้พราหมณ์จะทำประการใดก็ไม่ลากเกวียนไป เศรษฐีจึงทวงทรัพย์หนึ่งพันจากพราหมณ์ตามที่ได้สัญญาไว้ เมื่อแพ้พนันดังนั้น พราหมณ์ก็มีความเศร้าโศกเสียใจไม่ได้นอนไม่หลับ โคนันทิวิสาลเห็นเช่นนั้นก็มีความสงสาร จึงกล่าวแก่พราหมณ์ว่า “ข้าแต่พราหมณ์ นับตั้งแต่ข้าพเจ้ามาอยู่กับท่าน ข้าพเจ้าเคยทำอะไรเสียหายบ้าง เคยทำอันตรายแก่ผู้ใดบ้าง เคยถ่ายอุจจาระปัสสาวะลงในที่ไม่สมควรหรือไม่” พราหมณ์ตอบว่า “ ไม่มีเลย” โคนันทิวิสาลจึงกล่าวว่า “ถ้าเช่นนั้น ทำไมท่านเรียกข้าพเจ้าว่าโคชั่วเล่า การที่ท่านแพ้พนัน เป็นความผิดของท่านเอง ถ้าท่านสำนึกในความผิดของท่านแล้วจงไปท้าพนันต่อเศรษฐีด้วยทรัพย์สองพัน เศรษฐีก็ตกลงรับพนันอีก เมื่อนำโคนันทิวิสาลไปเทียมเกวียนแล้ว พราหมณ์กล่าวแก่โคนันทิวิสาลอย่างอ่อนหวานว่า “ดูกร พ่อมหาจำเริญ พ่อจงลากเกวียนร้อยเล่มนี้ไปเถิด” เมื่อโคนันทิวิสาลได้ฟังดังนั้นก็เกิดความอุตสาหะลากเกวียนร้อยเล่มพ้นไปจากที่นั้น ทำให้พราหมณ์ชนะเศรษฐีได้ทรัพย์สองพัน แล้วกลับบ้านด้วยความปีติยินดี ฯ


คำชี้แจง : ให้นักเรียนอ่านแล้วตอบคำถามต่อไปนี้

1.
พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นอะไร

2.
ตัวละครในเรื่องมีใครบ้าง

3.
ทำไมโคนันทิวิสาล จึงให้พราหมณ์ไปพนันกับเศรษฐี

4.
เหตุใดพราหมณ์จึงแพ้พนันกับเศรษฐี

5.
ข้อคิดที่ได้จากเรื่องโคนันทิวิสาล

ไม่มีความคิดเห็น: